Związki małżeńskie błogosławimy przez cały rok . Na 3 miesiące przed zawarciem sakramentalnego małżeństwa do biura parafialnego zgłaszają się narzeczeni w celu spisania protokołu przedmałżeńskiego.

Przynosimy:

• dowód osobisty,
• świadectwo chrztu św., jeżeli chrzest był poza naszą parafią; dokument ten nie może być datowany wcześniej niż 6 miesięcy,
• świadectwa katechezy ze szkoły średniej,
• świadectwo ukończenia katechezy przedmałżeńskiej, ostatni termin składania tego świadectwa wyznaczamy na kilka dni przed zawarciem małżeństwa,
• w przypadku małżeństwa konkordatowego dostarczamy zaświadczenie z Urzędu Stanu Cywilnego stwierdzający stan wolny narzeczonych; dokument ten nie może w dniu ślubu mieć więcej niż 3 miesiące,
• kilka dni przed ślubem dostarczamy dane świadków do biura parafialnego: imię i nazwisko, wiek, zawód, dokładny adres zamieszkania.

Dwa lub trzy tygodnie przed uroczystością zawarcia małżeństwa uzgadniamy szczegóły liturgiczno - muzyczne z p. Kościelnym  i p. Organistą (po każdej Mszy św. niedzielnej)

"CO BÓG ZŁĄCZYŁ CZŁOWIEK NIECH NIE ROZDZIELA"

(Ew. wg. Św. Mateusza)

Termin

Termin ustalają narzeczeni z księdzem proboszczem najpóźniej trzy miesiące przed ślubem
(można wcześniej)

Dokumenty

1.aktualne świadectwo chrztu
2. dowód osobisty
3. świadectwo ukończenia religii w zakresie szkoły średniej *w trakcie przygotowania:
4. zaświadczenie o uczestnictwie w katechezach przedmałżeńskich (program katechez dla miasta Poznania poniżej)
5. zaświadczenie o odbyciu spotkań w poradni rodzinnej

6. w przypadku zawarcia małżeństwa konkordatowego - zaświadczenie z USC

Przygotowanie

Przygotowanie do sakramentu małżeństwa dzielimy na przygotowanie dalsze i bliższe. W ramach przygotowania dalszego narzeczeni uczestniczą w katechezach przedmałżeńskich (6 spotkań) i spotkaniach w poradni rodzinnej (2 spotkania).
Przygotowanie bliższe odbywa się w parafii w ramach trzech spotkań z księdzem proboszczem (dostarczenie dokumentów, wypełnienie protokołu przedmałżeńskiego, omówienie liturgii ślubnej). Spotkania odbywają się po wcześniejszym umówieniu narzeczonych z księdzem proboszczem.

O sakramencie

Pan Bóg stworzył człowieka tak, że z reguły idzie on przez życie nie sam, ale z drugą osobą.
Związek dwojga ludzi Chrystus podniósł do godności sakramentu. Narzeczeni decydując się na sakrament małżeństwa zgadzając się żyć razem "aż do śmierci" według nauczania Chrystusa. Zbawiciel ustanowił ten sakrament, aby pomóc ludziom na tym nowym etapie życia, jakim jest rodzina. Dla narzeczonych sakrament małżeństwa to moment, w którym wyznają sobie wzajemnie miłość, wierność dozgonną oraz życie małżeńskie i rodzinne zgodne z Ewangelią.
Ten sakrament całkowicie zmienia ich życie: odtąd nie ma już - ja i on (ona), ale jest - my.
Sakrament małżeństwa jest jedynym, którego nie udziela ani kapłan ani biskup. Udzielają go sobie narzeczeni wypowiadając słowa przysięgi małżeńskiej: "Ja....... biorę Ciebie ..... za żonę (męża), i ślubuję Ci miłość, wierność i uczciwość małżeńską, oraz ze Cię nie opuszczę aż do śmierci. Tak mi dopomóż Panie Boże Wszechmogący w Trójcy Jedyny i wszyscy Święci.

SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA w Katechizmie Kościoła Katolickiego

1659  Święty Paweł mówi: "Mężowie, miłujcie żony, bo i Chrystus umiłował Kościół. . . Tajemnica to wielka, a ja mówię w odniesieniu do Chrystusa i do Kościoła" (Ef 5, 25. 32).

1660  Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta stanowią między sobą wewnętrzną wspólnotę życia i miłości, powstało z woli Stwórcy, który wyposażył je we własne prawa. Z natury jest ono nastawione na dobro współmałżonków, a także na zrodzenie i wychowanie potomstwa. Małżeństwo ochrzczonych zostało podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu175Por. Sobór Watykański II, konst. Gaudium et spes, 48; KPK, kan. 1055, § 1..

1661  Sakrament małżeństwa jest znakiem związku Chrystusa i Kościoła. Udziela on małżonkom łaski miłowania się wzajemnie tą miłością, jaką Chrystus umiłował Kościół. Łaska sakramentu udoskonala zatem ludzką miłość małżonków, umacnia ich nierozerwalną jedność i uświęca ich na drodze do życia wiecznego176Por. Sobór Trydencki: DS 1799..

1662  Małżeństwo opiera się na zgodzie obu stron, to znaczy na woli wzajemnego i trwałego oddania się sobie w celu przeżywania przymierza wiernej i płodnej miłości.

1663  Skoro małżeństwo ustanawia małżonków w pewnym publicznym stanie życia w Kościele, powinno być zawierane publicznie, w ramach celebracji liturgicznej, wobec kapłana (lub upoważnionego świadka Kościoła) oraz świadków i zgromadzenia wiernych.

1664  Do istoty małżeństwa należy jedność, nierozerwalność i otwartość na płodność. Poligamia jest przeciwna jedności małżeństwa; rozwód rozłącza to, co Bóg złączył. Odrzucenie płodności pozbawia życie małżeńskie dziecka, które jest "najcenniejszym darem małżeństwa"177Sobór Watykański II, konst. Gaudium et spes, 50..

1665  Dopóki żyje prawowity współmałżonek, zawarcie powtórnego związku przez rozwiedzionych sprzeciwia się zmysłowi i prawu Bożemu, jak tego nauczał Chrystus. Osoby rozwiedzione zawierające nowy związek nie są wyłączone z Kościoła, ale nie mogą przystępować do Komunii świętej. Powinny one prowadzić życie chrześcijańskie, zwłaszcza wychowując swoje dzieci w wierze.

1666  Chrześcijański dom rodzinny jest miejscem, gdzie dzieci otrzymują pierwsze głoszenie wiary. Dlatego dom rodzinny słusznie jest nazywany "Kościołem domowym", wspólnotą łaski i modlitwy, szkołą cnót ludzkich i miłości chrześcijańskiej.

                                                                                                         Aleksandra Paluch