Kobieta i mężczyzna są inni. Jesteśmy inni pod względem fizycznym i psychicznym.

Jesteśmy inni, i więcej, jesteśmy równi.

Dlaczego wiele małżeństw nie może się dogadać? Bo nie rozumieją, że są zupełnie inni. Ale to nie prawda, że nie możemy tworzyć dobrego małżeństwa. Jesteśmy kompletnie inni, ale jest to możliwe bo Bóg nas jednoczy w naszej różnorodności.

Spojrzenie na mężczyznę i kobietę od strony Biblijnej

Mężczyzna i kobieta są powołani do miłości, do poznawania Pana Boga. Natomiast w różny sposób to powołanie realizują. Inne oblicze ma miłość męska, a inne oblicze ma miłość żeńska. Także grzech kobiety i mężczyzny jest inny. Tak jak inaczej zgrzeszyli w raju Adam i Ewa, tak inaczej doświadczają skutków grzechów.

Rozpoczynając życie w małżeństwie przeżywamy bardzo silne poczucie jedności, więzi, wspólnoty, ale równocześnie nie są nam obce uczucia niepokoju, lęku czy nawet zagrożenia. Chcemy przeżyć nasze „razem” według wypracowanych i obgadanych dziesiątki razy planów, które jakże często są potem kwestionowane przez „życie”.

Przed wyjściem do kościoła w domu rodzinnym Panny młodej na ołtarzyku rodzinnym (przygotowany stolik, nakryty białym obrusem), stawiamy krzyż, zapalamy świecę chrzcielne narzeczonych związane razem białą wstążką i ozdobione mirtem. Narzeczeni proszą wspólnie rodziców o błogosławieństwo: